Nauka języka obcego w grupach z dziećmi wiąże się przede wszystkim z zabawą. Zabaw i gier jest bardzo wiele. Można je także modyfikować w zależności od potrzeb. Dzisiaj podam propozycje kilku zabaw z wykorzystaniem kart obrazkowych.
Ciepło-zimno
Do tej
zabawy potrzebujemy kart obrazkowych. Zabawa polega na tym, że jeden z uczniów
opuszcza klasę.
W tym czasie wybieramy kartę, którą należy schować. Zadaniem ucznia jest odszukanie danej karty. Podczas poszukiwań pozostali uczniowie wymawiają słowo, które jest na obrazku. Gdy uczeń jest blisko karty, uczniowie wymawiają je głośno. Gdy jest dalej, uczniowie wymawiają je ciszej.
W tym czasie wybieramy kartę, którą należy schować. Zadaniem ucznia jest odszukanie danej karty. Podczas poszukiwań pozostali uczniowie wymawiają słowo, które jest na obrazku. Gdy uczeń jest blisko karty, uczniowie wymawiają je głośno. Gdy jest dalej, uczniowie wymawiają je ciszej.
Hit the…
W tej
zabawie wykorzystujemy również karty obrazkowe. Dodatkowo potrzebna będzie mała
piłeczka lub niewielka maskotka. Nauczyciel układa na podłodze karty obrazkowe w niewielkiej od siebie
odległości. Uczniowie ustawiają się w
rzędzie w ustalonej odległości od kart.
Nauczyciel zwraca się do pierwszego
z uczniów z poleceniem: „Hit the car”. Zadaniem ucznia jest trafienie w odpowiednią kartę. Jeśli dziecko trafi, zabiera kartę. Jeśli nie, idzie na koniec kolejki bez karty.
z uczniów z poleceniem: „Hit the car”. Zadaniem ucznia jest trafienie w odpowiednią kartę. Jeśli dziecko trafi, zabiera kartę. Jeśli nie, idzie na koniec kolejki bez karty.
Point
to…
Umieszczamy
karty obrazkowe w różnych miejscach w klasie. Nauczyciel wydaje dzieciom
polecenia, np.: „Point to an apple”. Zadaniem uczniów jest podbiegnięcie do
właściwej karty. Dobrze jest mieć więcej miejsca w klasie oraz, jeśli to
możliwe kilka takich samych kart, ze względu na bezpieczeństwo uczniów.
Who’s
first?
Na
tablicy przyczepiamy dowolne karty obrazkowe. Uczniowie ustawiają się w dwóch
rzędach przy tablicy w ustalonej odległości, np. na narysowanej linii. Nauczyciel wymawia dane słowo. Uczeń,
który pierwszy dotknie karty, zdobywa punkt dla drużyny.
Inny wariant: Grę
można uatrakcyjnić przez wykorzystanie klepek na muchy. Wówczas wygrywa osoba,
która pierwsza klepnie daną kartę. Karty można rozłożyć także na podłodze.
Tę
wersję gry można także wykorzystać do utrwalenia, np. czasowników
nieregularnych. Układamy na podłodze karty
z napisanymi czasownikami. Nauczyciel podaje czasownik w bezokoliczniku,
a uczniowie mają za zadanie uderzyć w odpowiednią formę past simple/ past
participle.
What’s
missing?
Przyczepiamy
na tablicy kilka kart. Zadaniem uczniów jest zapamiętać, co się na nich
znajduje. Następnie nauczyciel mówi „close your eyes”. W tym czasie zabiera
jedną z kart. Prosi uczniów o otworzenie oczu:
” Open your eyes” i pyta, co zniknęło: „What’s missing?”
” Open your eyes” i pyta, co zniknęło: „What’s missing?”
Hopscotch
Nauczyciel
rozkłada karty obrazkowe na podłodze w kształcie gry w klasy. Uczniowie rzucają
piłeczkę lub maskotkę na wybrany obrazek i skaczą, tak, aby do niego dotrzeć. W
czasie skoków uczeń nazywa po angielsku wszystkie mijane obrazki. Uwaga! Nie
należy skakać po kartach, tylko obok nich.
Krążąca
koperta
Do tej
zabawy potrzebujemy kart obrazkowych, dużej koperty oraz nagrania z
muzyką. Do koperty wkładamy karty.
Dzieci siadają w kółku. Nauczyciel włącza muzykę, a uczniowie a tym czasie
podają sobie kopertę. Gdy muzyka zamilknie, dziecko, które ma kopertę, losuje
kartę i nazywa przedstawiony na niej przedmiot. Jeśli nazwie poprawnie, kartę
uczeń zatrzymuje. Jeśli nie, wkłada do koperty. Włączamy muzykę, zabawa toczy
się dalej.
Stand
up!
Nauczyciel
dzieli uczniów na dwie grupy. Następnie umieszcza 4–6 kart obrazkowych po lewej
stronie tablicy dla jednej grupy i kolejne 4–6 kart po prawej stronie tablicy
dla drugiej grupy. Nauczyciel wypowiada wyrazy w losowej kolejności. Dzieci słuchają
i wstają, gdy wypowiedziany wyraz należy do ich grupy.
Inny wariant: W zależności od
liczby uczniów nauczyciel rozdaje uczniom z każdej ławki po 1 karcie (karta na
parę) lub każdemu uczniowi z osobna. Następnie nauczyciel wypowiada wyrazy w
losowej kolejności. Dzieci słuchają i wstają, po usłyszeniu swojego wyrazu. Kto
nie wstanie od razu, albo pomyli się- odpada
z gry. Dla utrudnienia, można przyspieszyć tempo wymawianych wyrazów.
z gry. Dla utrudnienia, można przyspieszyć tempo wymawianych wyrazów.
What is it?
Do tej
zabawy potrzebujemy kart obrazkowych oraz czystej kartki papieru w taki samym
rozmiarze. Nauczyciel wybiera kartę obrazkową, której chce użyć. Następnie
unosi kartę obrazkową, całkowicie zakrytą papierem. Powoli opuszcza białą kartkę,
stopniowo odkrywając obrazek, i zachęca dzieci, by zgadywały, co on
przedstawia. Dzieci podają słówko, gdy widzą wystarczająco dużą część obrazka,
by rozpoznać, co się na nim znajduje.
Echo
Nauczyciel
wybiera kartę obrazkową i wymawia słowo, które przedstawia ilustracja. Słowa
należy wypowiadać z różną intonacją, można głośniej, ciszej, szeptem. Zadaniem
uczniów jest naśladować wymawiane słowa.